مولف کتاب«حجاب شرعی در عصر پیامبر» همچنین به سرویسهای بهداشتی در زمان پیامبر از دیدگاه قرآن نیز پرداختهاست.در این بحث با استناد به آیهای نتیجه گرفتهاند که مردم در حمامها و هنگام قضای حاجت برهنه بودهاند. آیهی شریفه چنین است:
لَیْسَ عَلَیْکُمْ جُناحٌ أَنْ تَدْخُلُوا بُیُوتاً غَیْرَ مَسْکُونَةٍ فیها مَتاعٌ لَکُمْ وَ اللَّهُ یَعْلَمُ ما تُبْدُونَ وَ ما تَکْتُمُونَ؛ بر شما گناهى نیست که به خانههاى غیرمسکونى - که در آنها براى شما استفادهاى است - داخل شوید، و خدا آنچه را آشکار و آنچه را پنهان مىدارید مىداند (نور: 29)مولف محترم با استناد به برخی مفسران که مصداق خانههای غیر مسکونی را گرمابه و حمام دانستهاست از آیه برداشت کردهاست که مردم در محلهای استحمام برهنه بودند و با این حال چون مکانی عمومی است قرآن از مردم نمیخواهد که اذن بگیرند. تنها با توجه به آیاتی که مومنان را امر میکند که حفظ فرج نمایند میتوان لزوم پوشاندن شرمگاه را فهمید: